حرفهای دل تنهای من

" فک نکن "
اگ خیانت نکردم فک نکن نمیتونسم اتفاقا دوروبرم بودن!.
اگ خوب بودم فک نکن خوبی ازخودت بود خوبی تو ذاتم بود!
اگ بردمت بالا فک نکن چیزی بودی میخواسم هم قد خودم شی
اگ تک پربودم فک نکن پریدن بلد نبودم فقط میخواسم باتو بپرم!.
اگ دلمو فقط ب تو دادم فک نکن عالی بودی دلم راضی نمیشد!!.
اگ برای دیدنت لحظه شماری میکردم فک نکن شاخ بودی ب دلم ک تنگ بود احترام میذاشتم!!..
خلاصه مرامم بیشتر از این حرفاس! زیادی ب خودت نناز ....

اگر همسرت را دوست داری ....
دستانش را بگیر و او را محکم در آغوشت نگه دار.
اگر همسرت را دوست داری ، 
دل دل نکن ، بازی در نیاور، منتظرش مگذار ، با ایما و اشاره به او از خوش آمدنت حرف نزن زیرا او میفهمد به شیوه او – شیوه ای زنانه- عشق ورزیدن را یاد گرفته ای….یک زن به دنبال یک “مرد “است که بلد است قاطع و کله شق و قدرتمندانه زن را در بر بگیرد....

استادی درشروع کلاس درس، لیوانی پراز آب به دست گرفت.
آن را بالا گرفت که همه ببینند. بعد از شاگردان پرسید:
به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟
شاگردان جواب دادند:
50 گرم ، 100 گرم ، 150 گرم
استاد گفت
من هم بدون وزن کردن، نمی دانم دقیقا“ وزنش چقدراست. اما سوال من این است
اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین طور نگه دارم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
شاگردان گفتند: هیچ اتفاقی نمی افتد.
استاد پرسید:
خوب، اگر یک ساعت همین طور نگه دارم، چه اتفاقی می افتد؟
یکی از شاگردان گفت: دست تان کم کم درد میگیرد.
حق با توست… حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟
شاگرد دیگری گفت: دست تان بی حس می شود.
عضلات به شدت تحت فشار قرار میگیرند و فلج می شوند. 
مطمئنا“ کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند.
استاد گفت: خیلی خوب است. ولی آیا در این مدت وزن
لیوان تغییرکرده است؟
شاگردان جواب دادند: نه
پس چه چیز باعث درد و فشار روی عضلات می شود؟
درعوض من چه باید بکنم؟
شاگردان گیج شدند. یکی از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید.
استاد گفت: دقیقا“ مشکلات زندگی هم مثل همین است.
اگر آنها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید.
اشکالی ندارد. اگر مدت طولانی تری به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد.
اگر بیشتر از آن نگه شان دارید، فلج تان می کنند و دیگر
قادر به انجام کاری نخواهید بود.
فکرکردن به مشکلات زندگی مهم است.. اما مهم تر آن است
که درپایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید.
به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرند، هر روز صبح
سرحال و قوی بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هرمسئله
و چالشی که برایتان پیش می آید، برآیید!
دوست من، یادت باشد که لیوان آب را همین امروز زمین بگذاری.
زندگی همین است!

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﺩﻧﯿــــﺎ ﺑﺪ ﻧﯿــﺴﺖ !!
ﮔﺎﻫﯽ ﯼ ﻧﻔﺮ
ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﺶ ... ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﺶ ... ﺑﺎ ﮐﻼﻣﺶ ... ﺑﺎ ﻭﺟــﻮﺩﺵ ... ﺑﺎ ﺑـــﻮﺩﻧﺶ ...
ﺑﻬﺸﺘﯽ ﻣﯿﺴـــﺎﺯﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﮎ ﺩﯾﮕﺮ
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻭ ﺑﻬﺸﺖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯽ

به دنبال ِ همراه ِ "اوّل" نیستم !

این روزها اول ِ راه ، همه همراهند . . .

باید به دنبال ِ همراه ِ تا "آخر" گشت . . .

بارهای سنگین زندگی تنها با داروی خنده، سبک تر می شوند

دستمال من که هیچ!

 تمام زندگی من

 بی تو

 زیر درخت آلبالو گم شده ///

باید مغرور بود ...
 دور از دسترس ...
 باید مبهم بود و سرسنگین ...
 خاکی که باشی آسفالتت میکنند و از رویت رد میشوند ...

ببار ای آسمان،
 من کویری خسته ام
 پر از خار و خاشاکم،
 گلی در بستر خویش ندیده ام
 خوب می دانم، تو هم دل گرفته ای
 بغض هایت را هدیه به رودخانه احساساتم کن
 برای سرسبزی دلم لاله های واژگون را آبیاری کنم
 مرغک آواز خوان در کویر من نمی ماند
 سایه سارم نیست که مهمانش کنم
 ای آسمان ببار برکویر تشنه ام
 دیگر از رقص طوفان شنها خسته ام
 ببار که من کشتی به گل نشسته ام
 چشم انتظار قطره ای باران نشسته ام
 من کویری شوره زارم ...
 در انتظار باران

کاش بارانی ببارد
 قلبها را تر کند بگذرد
 از هفت بند ما صدا را تر کند
 قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه
 رشته رشته مویرگهای هوا را تر کند بشکند
 در هم طلسم کهنه ی این باغ را
 شاخه های خشک بی بار دعا را
 تر کند مثل طوفان بزرگ نوح
 در صبحی شگفت
 سرزمین سینه ها تا نا کجا را تر کند
 چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
 شاید این باران که می بارد شما را تر کند

دستمال کاغذی به اشک گفت

قطره قطره ات طلاست

یک کم از طلای خود خرج میکنی؟

عاشقم!!با من ازدواج میکنی؟؟

اشک گفت:

ازدواج اشک و دستمال کاغذی

تو چقدر ساده ای

خوش خیال کاغذی

توی ازدواج ما تو مچاله میشوی

چرک میشوی و تکه ای زباله میشوی

پس برو و بی خیال باش

عاشقی کجاست؟

تو فقط دستمال باش

دستمال کاغذی دلش شکست

گوشه ای درون جعبه اش نشست

گریه کرد و گریه کردو گریه کرد

در تن سفید و نازکش دوید

خون درد

آخرش دستمال کاغذی مچاله شد

مثل تکه ای زباله شد

او ولی شبیه دیگران نشد

چرک و زشت مثل این و آن نشد

رفت اگرچه توی سطل آشغال

پاک بود و عاشق و زلال

او با تمام دستمال های کاغذی فرق داشت

چونکه در میان قلب خود

دانه های اشک کاشت